Michał Anioł, właściwie powinno być tutaj Michelangelo Buonarroti żyjący w latach 1475-1564 (tysiąc czterysta siedemdziesiąt pięć-tysiąc pięćset sześćdziesiąt cztery), był idealnym, bo wszechstronnym artystą. Zajmował się głównie architekturą, rzeźbą, malarstwem, pisał też wiersze. Niepokorny, świadomy swego talentu, często popadał w konflikty ze swym mecenasem- papieżem Juliuszem II. Oszczędny, mimo zgromadzonego majątku nie lubił wydawać pieniędzy, mieszkał skromnie, nie za bardzo też o siebie dbał. Pozostały po nim wielkie dzieła (architektury), które stały się symbolami epoki renesansu. Mając zaledwie 24 lata (dwadzieścia cztery lata), wykonał rzeźbę, która należy do najbardziej znanych na świecie. To „Pieta”, czyli przedstawienie Matki Bożej opłakującej śmierć Chrystusa, z Bazyliki świętego Piotra w Watykanie. Patrząc na tę idealną kompozycję zamkniętą w figurze trójkąta szczególną uwagę zwracamy na realistyczne ukazane bezwładne ciało martwego Chrystusa, spoczywającego na kolanach Matki. Widzimy młoda twarz, lewa rękę ugiętą w geście bezradności. Pieta niema sobie równych w tej kategorii i uchodzi się za arcydzieło światowej miary.
