Przebiegając palcami po kartach katalogowych jakiejkolwiek biblioteki, nie zastanawiamy się zwykle nad systemem ułożenia całości. Zawsze zachowuje ona bowiem ten sam porządek-alfabetyczny. Ktoś jednak musiał użyć tej metody po raz pierwszy. Stało się tak w bibliotece publicznej w Efezie, jednej z rzymskich kolonii w Azji Mniejszej. Wznosiła się tam imponująca budowla o dwukondygnacyjnej fasadzie ozdobionej smukłymi kolumnami i posągami Mądrości, Cnoty, Rozumu i Wiedzy. Szerokie schody wiodły do obszernego wnętrza, gdzie w licznych niszach spoczywały zwoje papirusów. Czytający siedzieli pośrodku na krzesłach z wysokimi oparciami, zaś za pulpitami pracowali skrybowie ręcznie powielający księgi. Nad wszystkim czuwał posąg bogini mądrości Ateny(Minewry). Rzeźbę tę umieszczono ponad pokaźnym sarkofagiem. Budynek biblioteki pełnił bowiem również funkcję sepulkralną, a wzniósł go około 110 roku konsul Juliusz Celsus, pragnący w ten sposób uczcić pamięć swojego ojca, Tytusa Juliusza Celsusa.
